Científicos alemáns e estadounidenses crearon unha vacina para ratos que
permite combater tumores de pulmón, pel e colon. A partir dunha análise bioinformático, deseñaron secuencias de ARN mensaxeiro
sintético que se introducían nos roedores para desencadear a reacción do
sistema inmunitario.
Os
expertos da Universidade de Johannes Gutenberg (Alemaña),
explican que ata agora o principal obstáculo para o desenvolvemento deste tipo
de vacinas era que cada tumor posúe un repertorio único de mutacións (que
bautizaron como metanoma),
dificilmente identificable polas células inmunitarias. Non obstante,
descubriron que a maior parte do metanoma de tres tipos distintos de tumores en
ratos (causantes de cancro de pulmón, pel e colon) podía ser detectada polos
linfocitos T CD4+, capaces de maximizar as
capacidades de defensa do sistema inmunitario. Polo tanto, unha vacina que
activase estes linfocitos permitiría unha resposta máis rápida e intensa contra
o tumor.
A partir
dos resultados dos experimentos, os expertos deseñaron secuencias específicas
de ARN mensaxeiro sintético que permitía que
as células detectasen e rexeitasen os tumores. A eficacia destas vacinas foi
comprobada nun grupo de ratos que mostraron maiores niveis de supervivencia
respecto aos que non foran inmunizados.
Aplicar a noterapia á medida pode servir como modelo
universal para estes tipos de cancro, permitindo combater aos tumores grazas a
vacinas producidas a tempo.
Josetxo apenas podía beber un
sorbo de café sen tremer. A enfermidade de Parkinson que levaba sufrindo os últimos once
anos estaba a facelo perder a esperanza. A pesar de que conseguía controlar
algúns síntomas coa medicación, aos seus 67 anos,Josetxo sentiu que non era o momento de dar
por vencido, creu que haber algunha opción terapéutica que lle permitise vivir
sen tremor e dificultade para camiñar.
E a solución tíñaa nas súas mans o doutor Jorge Guridi, director do Departamento de Neurocirurxía da Clínica Universidade de Navarra. O doutor Gaudiri propúxolle unha intervención cirúrxica, denominada estimulación cerebral profunda. O especialista díxolle que o tratamento cirúrxico o ía deixar sen tremor e sen o resto de trastornos. Sendo o primeiro na introdución en España desta técnica,
Nin a
operación querúrjica nin as súas 6 horas de duración botou
atrás a Josetxo para intentalo. Actualmente vive sen ningunsintoma, a operación considerouse todo un éxito e
actualmente o doutor Guridi aplicouna xa en 500 enfermos de párkinson,
unha cifra que o converte nun dos neurocirurxians con máis experiencia de
España.