Xavier Hames vive en Perth, na costa occidental de Australia e aos seus catro anos xa vive pendente dos niveis de insulina. A vantaxe do modelo que leva Xavier é dobre: por unha parte, inclúe un sensor que mide constantemente os niveis de glicosa, e así cando o seu azucre baixa moito, avisa dunha posible hipoglicemia, algo que xa facía o modelo inmediatamente anterior de bomba; a gran novidade é que o sistema inclúe un aparello que calcula o que vai pasar nos próximos trinta minutos, e se no intermedio se recuperan os niveis, a máquina volve corrixir a deriva e inxecta insulina para estabilizar a Xavier. Isto é moi importante, porque os pacientes que sofren moitas hipoglicemias acaban perdendo a capacidade de reacción previa, o seu corpo non se defende contra o baixón de glicosa e nin sequera os avisa. Se con estas bombas se evitan os episodios, é máis doado que o paciente manteña ese mecanismo de protección natural.
Este blog foi creado para asignatura de Ciencias para o Mundo Contemporáneo no IES Praia Barraña e nel será subida a actualidade científica.
viernes, 23 de enero de 2015
Médicos australianos conectan o primeiro páncreas artificial a un neno de catro anos.
Un neno australiano de catro anos é a primeira persoa á que
se lle colocou unha bomba de insulina de última xeración, que se diferencia das
que hai no mercado en que ademais de avisar dunha inminente hipoglicemia, predí
cales serán os niveis de glicosa da seguinte media hora. A comercialización dos
aparatos non comezará ata o mes de maio.
Xavier Hames vive en Perth, na costa occidental de Australia e aos seus catro anos xa vive pendente dos niveis de insulina. A vantaxe do modelo que leva Xavier é dobre: por unha parte, inclúe un sensor que mide constantemente os niveis de glicosa, e así cando o seu azucre baixa moito, avisa dunha posible hipoglicemia, algo que xa facía o modelo inmediatamente anterior de bomba; a gran novidade é que o sistema inclúe un aparello que calcula o que vai pasar nos próximos trinta minutos, e se no intermedio se recuperan os niveis, a máquina volve corrixir a deriva e inxecta insulina para estabilizar a Xavier. Isto é moi importante, porque os pacientes que sofren moitas hipoglicemias acaban perdendo a capacidade de reacción previa, o seu corpo non se defende contra o baixón de glicosa e nin sequera os avisa. Se con estas bombas se evitan os episodios, é máis doado que o paciente manteña ese mecanismo de protección natural.
Xavier Hames vive en Perth, na costa occidental de Australia e aos seus catro anos xa vive pendente dos niveis de insulina. A vantaxe do modelo que leva Xavier é dobre: por unha parte, inclúe un sensor que mide constantemente os niveis de glicosa, e así cando o seu azucre baixa moito, avisa dunha posible hipoglicemia, algo que xa facía o modelo inmediatamente anterior de bomba; a gran novidade é que o sistema inclúe un aparello que calcula o que vai pasar nos próximos trinta minutos, e se no intermedio se recuperan os niveis, a máquina volve corrixir a deriva e inxecta insulina para estabilizar a Xavier. Isto é moi importante, porque os pacientes que sofren moitas hipoglicemias acaban perdendo a capacidade de reacción previa, o seu corpo non se defende contra o baixón de glicosa e nin sequera os avisa. Se con estas bombas se evitan os episodios, é máis doado que o paciente manteña ese mecanismo de protección natural.
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
No hay comentarios:
Publicar un comentario